ԱՍԱԼԱ-ի մարտիկ Լեւոն Էքմեքչյանի աճյունը պետք է հանգրվանի Եռաբլուրում

ԲԱՑ ՆԱՄԱԿ ՀՀ ԿԱՌԱՎԱՐՈՒԹՅԱՆԸ
1982 թ. օգոստոսի 7–ին, Անկարայի «Էսենբողա» օդանավակայանում իր մարտական ընկեր Զոհրաբ Սարգիսեանի հետ «Կարին» ռազմական գործողությունն իրականացնելիս թուրքական զինուժի հետ բախման ժամանակ ծանր վիրավորվելով՝ արնաքամ վիճակում գերեվարվելուց 6 ամիս անց՝ 1983 թ. հունվարի 29-ին թուրքական կախաղանում անմահացած Հայաստանի Ազատագրության Հայ Գաղտնի Բանակի (ԱՍԱԼԱ) զինվոր Լեւոն Էքմեքչեանի աճյունը Փարիզում ապրող նրա հարազատների պահանջով 33 տարի հետո Անկարայից Ֆրանսիա տեղափոխվեց։
Ռազմական գործողությունն իրականացնելու մեկնելիս՝ Լեւոնի վերջին խոսքերը եղել են. «Սիրելի հայ ժողովուրդ, քեզ կմաղթեմ հավատք և հաջողություն, կամք ու ամենադժվարին օրերը դիմագրավելու պատրաստակամություն։ Վերջին ըղձանքս՝ անսպառ կորով։ Սրտագին մաղթանքներս ամբողջ հայ ժողովուրդին։ Մնաք բարով։» Իսկ, ինչպես վկայում է թուրքական բանտի նրա բախտակից այլազգի մի քաղբանտարկյալ, Լեւոն Էքմեքչեանի վերջին խոսքերն են եղել՝ «Ժողովուրդս, հայրենիքս և պատմությունս սիրեցի այդքան, ինչքան սիրել եմ հարազատ մորս ու քրոջս»:
Իր երիտասարդ կյանքը հանուն ազատ և անկախ Հայաստանի տեսլականի զոհաբերած Լեւոն Էքմեքչեանը լիուլի վաստակել է անկախացած Հայրենիքի կառավարության կողմից ըստ արժանվույնս գնահատվելու և տասնամյակներ անց նվիրական Եռաբլուրում ամփոփվելու պատիվը։ Հուսով ենք, որ ՀՀ իշխանություններն ազգային–հասարակական պահանջ ներկայացնող այս խնդիրն ի կատար ածելու համար կապահովեն անհրաժեշտ քայլերը, որպեսզի հայության աշխարհասփյուռ սերունդներն իրենց նահատակ հերոս զավակին մայր հողում հարգանքի տուրք մատուցելու հնարավորություն ունենան։
Լեւոն Էքմեքչեանի աճյունը, որպես անձնազոհ հերոսի նշխար, ոչ թե Ֆրանսիայում, այլ հայրենի հողում՝ Եռաբլուրում պետք է հանգչի՝ իր զինակից ընկերների կողքին. Հերոսների հոգիները միայն Մայր երկնքի տակ կարող են իրենց վերջնական հանգիստը գտնել։
«Լեւոն Էքմեքչեանի աճյունը պետք է հանգրվանի հայրենի Եռաբլուրում»
հասարակական նախաձեռնության անունից, սպասումով՝
Սարգիս Հացպանեան
ք. Երևան, 12 հունվար, 2016 թ.