ՌեԱնիմանիա. Ընթացիկ նախագծեր. Իլյա Յուդովիչ եւ Վլադիմիր Լապին | Իմ սիրտը

Հոկտեմբերի 27-ին` ժամը 15:00-ին Նարեկացի Արվեստի Միությունում Իլյա Յուդովիչն ու Վլադիմիր Լապինը կնեարկայացնեն նոր անիմացիոն ֆիլմի՝ «Իմ սիրտը» արտադրական ընթացքը, որը նվիրվելու է Հայոց ցեղասպանության հարյուրամյա տարելիցին և ֆիլմի պրեմիերան տեղի է ունենալու «ՌեԱնիմանիա» 7-րդ անիմացիոն կինոփառատոնի շրջանակներում:
Իմ սիրտը
«Իմ սիրտը» պլաստիլինե տիկնիկներով լիամետրաժ անիմացիոն ֆիլմ է՝ ըստ Վիլյամ Սարոյանի «Գեղեցիկ սպիտակ ձիու ամառը» պատմվածքի: Ֆիլմը երազանքի, ներքին ազատության, արժանապատվության, իմաստության, կարեկցանքի մասին է և ցույց է տալիս, որ ամենախենթ երազանքն անգամ կարող է իրականանալ, եթե բավականաչափ խենթ ես դրա համար: Ֆիլմի հեղինակներին ոգեշնչել է Սարոյանի սերը մարդու, նրա բոլոր թուլությունների, տարօրինակությունների ու անմտության հանդեպ, որոնց տակ միշտ ինչ-որ ջերմ, բարի ու պարզ բան է թաքնված:
Ֆիլմը պատմում է 20-րդ դարի սկզբի հայ տարագիրների ընտանիքից սերող 9 և 14 տարեկան երկու պատանիների մասին: Տղաների երազանքը ձի հեծնել սովորելն է: Նրանք հինավուրց, շատ աղքատ, բայց շատ ազնիվ ընտանիքից են և, իհարկե, չէին կարող այդ հրաշալի սպիտակ ձին գողանալ հարևան ագարակատեր Ջոն Բայրոյից, նրա խաղողի այգու ծայրին գտնվող ծռված ախոռից: Սպիտակ ձին ինքն է հայտնվել, ինչպես մի բան, որ չի կարող լինել, բայց շատ ես ուզում, որ լինի: Տղաների ցանկությունն այնքան մեծ է եղել, որ սպիտակ ձին հայտնվել է: Բացի դրանից, նրանց պապը միշտ ասում է. «Կորած ձին ի՞նչ է. ոչինչ է, եթե հայրենիք ես կորցրել»:
Տղաները եզերք ունեն, ուր չեն կարող վերադառնալ: Ամեն ոք էլ մի եզերք ունի, ուր չի կարող վերադառնալ: Բայց մենք գիտենք, որ պիտի ճանապարհ լինի: Եվ դա սիրո ու բարեսրտության ճանապարհն է: Եվ բոլորս այդ ճանապարհն ենք փնտրում: Իսկ եթե լքված խաղողի այգում պատահմամբ հանդիպես ձիու տիրոջը, կարևորն այն է, որ նրան ճիշտ ասես ձիու անունը. «Այս ձիու անունը Իմ սիրտն է»: