խմբային ցուցահանդես "ապրելու [համար]" / group exhibition [in order] to live

Երբ ապրելը ամենօրյա որոշում է թվում, որի համար կամք և գիտակցված ջանքեր են պահանջվում։ Երբ յուրանքանչյուրս ապրում է հույսի շողի ծայրը բռնելով կամ հակառակը` ապրելու ցանկացած հնար ժխտելով։ Երբ հույսի որոնման և դրա ժխտման արանքում ընկած են բազում խնդիրների շուրջ շարունակվող հարցադրումները՝ սոցիալ–քաղաքականից մինչև էքզիստենցիալ։ Երբ Հայաստանում ապրելը ամեն օր այստեղ ապրելու հարցի շուրջ մտորելու մեջ է կայանում։
Ապրելու համար մենք փնտրում ենք պատճառներ։ Մեզ պահում են մեր անձնական հուշերը կամ տատիկից մնացած մի լուսանկար, մեր քաղաքների առօրյա տեսարանները և դրանց արանքում՝ միֆ դարձած պատմության տեսիլքները։ Ապրելու համար մենք միավորվում ենք տարբեր քաղաքներից, մենք ընկերանում ենք։ Մեզ պահում են ներկա սոցիալական կապերը, երբեմն էլ դրանք բավարար չեն գնալու ցանկությունը մեղմելու համար։ Ապրելու համար մենք սիրում ենք, սիրո անձնական տարածքից զրկված՝ հանրայինը դարձնում մեր սիրո վայրը։ Ապրելու համար մենք հարցադրում ենք ինքնության հարցեր՝ ձգտում կոտրել կանանց ապրելու սահմանված շրջանակները։ Ապրելու համար ձգտում ենք պահպանել անցյալի ամրագրումները, փոփոխել ներկան՝ դրանք դարձնելով ապագայի հնարավորություն։ Ապրելու համար մենք սնուցվում ենք արվեստով։ Հայաստանում ապրելու համար մենք անում ենք արվեստ։